Soms ben je iets kwijt

De lessen aan de Sitio gaan steeds beter! Afgelopen woensdag heb ik een les gegeven die om erg veel concentratie vraagt en focus op de ander. De leerlingen presenteerde ver boven verwachting! Toen de leerlingen binnen kwamen gingen ze na een korte ‘Hallo, hoe is het?’ allemaal (!!!) in een kring staan zoals ik ze vroeg. Ze hebben met veel plezier en motivatie meegedaan aan de spelletjes vooraf en over de oefening, daar waar ik naartoe werkte, ben ik dik tevreden. Net zo enthousiast verlieten zij de bieb weer. (enthousiast over de afgelopen les. Niet omdat ze eindelijk weg mochten.....)

Vrijdag heb ik les gegeven aan Sante Felicidade Collegio. Dit keer met een experiment. De afgelopen weken zijn we bezig geweest met het vormgeven van de personages die de leerlingen spelen in het stuk Joanne D’Arc. Dit hebben we gedaan op een fysieke manier, met meerdere methodes. De leerlingen zijn vooral met hun eigen personage bezig geweest en niet met dat van een ander. Maar een heel belangrijk deel van acteren is reageren op elkaar.... we hebben een kort gesprek gehad over hoe de relaties zijn tussen de personages. Daarna hebben we verschillende oefeningen gedaan waarmee de leerlingen konden oefenen met het reageren. Bv. ‘de wachtkamer’ (alle personages in een kleine ruimte. Wat doe je dan?) Het ging goed, de leerlingen hebben er uit kunnen halen wat ik wilde. Experiment geslaagd met een voldoende. Ik denk dat deze les aan te scherpen valt en dat er wellicht meerdere lessen aan deze doelstelling te wijden zijn.

De Les bij Gravidade Zero was erg leuk. De leerlingen hebben hun Slapstick scenes af gemaakt en gepresenteerd. Ik moet zeggen dat ik zeer tevreden ben. Ze hebben talent! Het ene groepje speelde technisch erg goed en de ander zat de scene weer goed in elkaar. Twee andere groepjes hebben goed nagedacht over de muziek die ze wilden gebruiken ter ondersteuning van de scene. Volgende week is de laatste les van het semester wat een open les inhoud. Alle ouders, broers en zussen etc. zijn uitgenodigd om te kijken wat de leerlingen hebben uitgevreten. We laten de Slapstick scenes zien, en het inspring spel. Hier hebben we al een begin aan gemaakt, eens kijken of we dat nog uit kunnen bouwen. Zin ân!

Verder heeft Anderson een nieuw appartement. Anderson is de zoon van mijn oom en had hulp nodig met het uitbreken van de tegelvloer. Ik ben de beroerdste niet, en vindt het best leuk om aan het werk te zijn. Vooral aan iets wat kapot moet. En op deze manier zit ik niet volle dagen te lezen of blogs te typen voor school... met hamer en beitel hebben we in de woonkamer en twee slaapkamers de vloer verwijderd en in de keuken is de muur een paar millimeter dunner. In anderhalve dag was het klaar en opgeruimd en ging ik weer aan het werk waarvoor ik hier kwam. Al met al, ik denk dat ik nu onderhand wel in aanmerking kom voor extra certificaten. De officiële brief is al opgestuurd.    Lees de blog: HBO beunhaas

Mijn onderzoek is ook in volle gang. Afgelopen vrijdag, gelijk na de les bij Santa Felicidade (en een ‘evaluatiebiertje), ben ik met de bus vanuit Jundiaì naar Sao Paulo gegaan om een les te bezoeken van Daniela Briancardi. Je kent haar wel. Ik heb er al over geschreven. Een les bijwonen. Althans, dat was het plan.... met een reservering bij ‘Hostel Club Sao Paulo’ om de hoek bij Metrostation Paulista ging ik op pad. Met hier en daar een vraag voor de zekerheid ben ik zonder problemen bij Paulista aangekomen, en dat alles zonder internet..... maar dan.

Soms ben je iets kwijt

Bijvoorbeeld een hostel

Dat ene hostel

Je weet zeker dat je hem daar en daar alleen op de kaart van Sao Paulo, Brazilië hebt zien staan

Maar daar is het niet

En als je zo’n zes, zeven keer de hele wijk van onder tot boven hebt doorzocht, de gehele bevolking van de stad je een andere kant uit stuurt en je jezelf in probeert te prenten dat je het hostel moet vergeten en dat er nog genoeg andere hostels  zijn om in te slapen, kijk je terloops nog een achtste keer op de plek die de kaart aanwees.

En ja hoor.

Daar staat het hostel.

Precies op dezelfde plek ALS WAAR HET DE ZEVEN KEER ER VOOR NIET STOND!

Ingecheckt en wel kwam ik iets makkelijker bij de les. Wat later dan gehoopt. Deze klas was bezig met maskerspel ‘het neutrale masker’. Erg interessant om naar te kijken. Daniela moest helaas al vroeg weg wegens problemen met een ander project maar de leerlingen konden zonder haar verder. Gelukkig was het een mime les en kan ik daar de Portugese versie aardig van volgen. Volgende week ga ik terug. Dan kan ik ook vragen stellen. En mijn hostel in één keer vinden.

Dat was hem weer, tot de volgende blog.

OJA: Samen met heel Sitio Agar hebben we in het huis voor de ouderen de wedstrijd gekeken. Brazilië is weer een stapje dichter bij de wereldbeker. En wat heeft het Braziliaanse publiek temperament. Pfiew.

VAI BRASIL!